Uit Brits onderzoek is gebleken dat bepaalde hoge tonen bij katten epileptische verschijnselen kunnen veroorzaken. Met behulp van vragenlijsten hebben de onderzoekers informatie verzameld over katten die volgens hun eigenaar vreemde zenuwverschijnselen vertoonden na het horen van bepaalde geluiden. Dit kunnen epeleptische aanvallen zijn, maar ook ‘absences’, waarbij de kat even onbereik baar lijkt te zijn of vreemde spiertrekkingen heeft. Dit verschijnsel wordt FARS genoemd (Feline Audiogenic Reflex Seizures) en komt voor bij katten vanaf tien jaar.

Veel typen geluiden werden genoemd als uitlokker van aanvallen: het kreukelen van folie, het geluid van een metalen lepel in een stenen voerbak enz. Daarnaast werden nog diverse andere hoge geluiden genoemd. Het volume van het geluid leek ook invloed te hebben: hoe harder, hoe ernstiger de aanval. Het vermijdne van zulke geluiden hiel de aanvallen te verminderen.

Waarschijnlijk spelen ultrasone tonen hierin ook een rol. Deze geluiden zijn voor het menselijk gehoor te hoog en niet waarneembaar. Een deel van de katten was doof of slechthorend volgens hun eigenaar. Dat zou kunnen betekenen dat zij weliswaar niet of minder reageren op geluiden die mensen ook kunnen horen, waardoor ze voor hun eigenaar slechthorend lijken, maar dat het gehoor voor hogere geluiden niet is aangetast. Wanneer deze ultrasone tonen nog wel goed worden waargenomen, kunnen ze de aanvallen uitlokken. Verder onderzoek zou deze theorie kunnen testen.

FARS komt vaker voor bij Heilige Birmanen, maar of het daadwerkelijk gaat om een erfelijke aanleg moet nader onderzocht worden; het is in principe mogelijk dat er toevallig meer Birmanen aan het onderzoek meededen.
Bron: LICG