Het scheiden van jonge dieren van de ouderdieren is een ingrijpende gebeurtenis in het leven van dieren. Het scheiden van dieren gebeurd in gevangenschap op een heel andere manier dan in het wild. Dit vaak omwille van bedrijfseconomische overwegingen. In de meeste gevallen worden dieren bij hun moeders weggehaald, terwijl ze nog steeds afhankelijk zijn van melk.

In enkele gevallen worden dieren gescheiden direct na de geboorte en worden de jonge dieren op een andere manier gevoed. Dit vormt een aantasting van de intrinsieke waarde van het dier, omdat het natuurlijke gedrag wordt beperkt en kan om die reden ernstige welzijnsgevolgen hebben voor de nakomelingen en de ouderdieren. Om deze reden is er voor een aantal diersoorten in het Besluit scheiden van dieren een minimale leeftijd opgenomen wanneer dieren gescheiden mogen worden.

Voor zowel papegaaiachtigen als voor konijnen die bestemd zijn om als gezelschapsdier of voor de hobby te worden gehouden, werd geadviseerd een minimale leeftijd voor het scheiden van het ouderdier op te nemen onderscheidenlijk deze leeftijd te verhogen. Als reden daarvoor is aangevoerd dat het bij papegaaiachtigen na het uitbroeden van het legsel voor de socialisatie en het aanleren van soortspecifiek gedrag essentieel is, dat de jongen door de ouders groot worden gebracht in de nabijheid van nestgenoten. Papegaaiachtigen mogen niet eerder gescheiden worden dan dat ze minimaal in stat zijn zelfstandig te eten. Wanneer dit eerder gebeurd kunnen er zich ernstige gedragsproblemen voor doen.

Bron: Papegaaienforum
Afbeelding: Wikipedia